Çocukluğunda evcilik oynayan pek çok küçük kız çocuğu genelde kendine rol seçerken ANNELİK rolünü seçer. Çocukluğumuzdan başlayarak ilerleyen tüm yaşlarda Anne olmak pek çok kadının en büyük hayalidir. Sevdiğin erkekle mutlu bir yuva kurup o yuvayı evlat sevgisiyle daha güçlü, daha mutlu daha sonsuz kılmak…
Annelik sizce nedir? İsteyen herkesin elde edebileceği bir makam mı? Yoksa Allah’ın bir lütfu mu? Peki ya herkes annelik hayallerine ulaşabilir mi? Gözümüzü kapattığımız zaman bizi bulutların üstündeymişiz gibi mutlu kılan
düşlerin, gerçek olmayacağını olamayacağını öğrendiğimizde neler olur?
Belli fizyolojik şartların sağlanması koşuluyla sağlıklı bir cinsellik hayatı olan her yetişkin kadın potansiyel olarak birer anne adayıdır. Ancak bir takım sıkıntılar nedeniyle yumurtalıklar da meydana gelen deformasyonlar
nedeniyle (Polikistik over, çikolata kisti ve. ) tüm koşullar elverse de sağlıklı bir döllenme gerçekleşmez. Ben bu duruma bizzat maruz kalan bir çikolata kisti hastayım. Daha önce ara kanamalar, regl dönemimde şiddetli ağrılar ve kistin durmadan büyüme eğilimin de olması nedeniyle acil bir operasyon geçirdim. Göbek deliğimden, kasığımdan ve rahim üstünden olmak üzere üç yerden ufacık çizikler açılarak kapalı ameliyat yöntemiyle gerçekleştirilen bir
operasyonun ardından sağlıklı günlerin keyfini süreceğini sanan ben için, acı gerçekle yüzleşmek kısa sürdü. Kistlerim yeniden yumurtalıklarımda kendini hissettirmeye başladı. Bitmek bilmeyen tedavi süreçleri, durmadan alınan hormon hapları, doğum kontrol ilaçları vs. Kimi doktora göre bekar olmam avantajdı, kimi doktora göre geç
kalınan her gün annelik hayallerime yavaş yavaş veda etmek zorunda kalıyordum.
Düğünüme bir kaç ay kala gittiğim 3-4 kadın doğum doktoru acil ameliyat olmam gerektiğini ve bu ameliyat sonrasında tüp bebekle bile anne olamayacağımı gayet soğukkanlılıkla söyledi. Dünyam başıma yıkıldı. Benim
hayallerim hep yarım olacaktı, hayallerim, kadınlığım yarım olacaktı hatta yarım bir eş olacaktım. Ben böyle yarımken sevdiğim adamı nasıl tamamlardım! Sevdiğim adam… Ben onu tamamlayamadım ama O beni, hayallerimi,
kadınlığımı rüya gibi bir düğünün ardından tamamladı. Kistlerim büyümeye durmadan büyümeye devam etti, aktifleşmeye başladı, sancılardan artık hayattan zevk alamıyordum, zaten annelik hayallerimin bu ağrılarla her geçen gün yok olduğunu bilerek hayattan nasıl zevk alabilirdim ki!
Kistlerim için doktor kontrolüne başladık. Artık takipli bir kist hastasıyken sağ yumurtalığımda bir kıpırdanma fark etti doktorum. İşte mucize bu ya. O ufacık kıpırdanma bana şu an dünyalar bahşetti. Evet o zaman yumurtalığımda doktorumun gördüğü ufak kıpırdanma, şimdi içinde kocaman bir kalbin atması ile sonuçlandı. Doktorların bana sen anne olamazsın dediği dönemlerden, “acaba ultrason görüntüsünde parmak hareketlerini tekmelerini görebilecek miyim?” dediğim dönemlere geldim. Çok şükür olmaz denileni olur kılan, İmkansızları imkanlı kılan Rabbime. Ve çok şükür, bin şükür bana bebeğimin babasını, sevdiğim adamı, kıymetlimi verene…
Çok duygusal cok anlamli gercekten ağladım